Kurguya Giriş • Ved'ma Irkı

Evren yaratılırken Tanrılar insanlığı korumak üzere görevlendirdikleri varlıklara Ved’ma demişler. Ved’ma’lar uzun yıllar boyunca, kendi elementleriyle, kâinattaki düzeni ve canlılar arasındaki barışı sağlamış, Tanrılarına hesap vermişlerdi. Lakin İblis yeraltından çıktığında suya, toprağa, ateşe ve havaya bıraktığı dört lanetli tohumla Ved’ma ırkına büyük bir leke sürmeye, lanetli tohumun, onların olgun nefsini köreltmesine ant içmişti. İstediği oldu; fakat olanlar çok daha büyük bir felaketin habercisiydi. Lanetlenen dört element dört Ved’ma’ya ulaştı ve üç farklı Ved’ma daha yarattı. Ateşten kan, havadan şimşek, topraktan metal. Su mu? Suyun hikâyesi çok daha farklı.

Ved’ma’lar evren yaratılırken aynı zamanda dört temel elementin temsilcileri olan koruyuculardı. Tanrılar her bir elemente bir Baş Koruyucu atamış, bu Ved’ma’lara ait oldukları elementlerdeki birliği sağlamalarını emretmişti. İblis yeraltından çıkmadan önce öyleydi de. Lakin lanetlenenler ve lanetten doğanlar Tanrıları kızdırınca Baş Koruyucuların her biri yok edilmiş, geriye kalan zehirli ve bir o kadar da güçlü enerjileri birer nesnenin içine yerleştirilmişti. Bu büyük ayinin kuralları ve gerektirdikleri büyük bir sır olarak tarihe gömülmüş ve nesneler evrene dağıtılmıştı, tahmin edilemeyecek yerlere hapsedilmişlerdi. Tanrılar lanetten doğan ırkı üremeden yok ettikleri için kibirlenmişlerdi. Hâlbuki İblis’in küçümsenmeyecek bir zekâsı vardı ve lanetten doğan ırkı tekrar yarattığında Tanrılar ikinci kez aynı ayini tekrarlayacak zamanı bulamamıştı. Bu yedi nesnenin, anahtarın, birleşmesiyle Ved’ma ırkının Tanrılardan bile güçlü bir ırk haline geleceği rivayeti ortaya atıldığında kâinattaki çoğu canlı, yaratılanların yaratanlardan üstün olabileceğine inanmamıştı. Lanetli yedi Ved’ma ırkı dışında. Arkalarındaki İblis’in rehberliğinde her ırk anahtarları bulmak için büyük bir rekabet içinde üremeye başladı.

Tüm bu yok edilişler ve enerjilerin hapsedildiği büyük ayin olurken Ved’ma’ların bir bölümü, su elementine sahip olanlar, neden lanetli bir ırk yaratmadıklarını açıklayacak bir kaynak, bir bilgi, bir şey arıyorlardı. Ne aradıklarını bilmeyenlere cevap Tanrılardan geldi;

“Ey aradığını bilmeyen ırk! Aklını kapat ve kalbini aç. Çemberin bağlayıcı elementi hiçbir şeyden etkilenmez. Saf, temiz, yürekleri lekesiz Ved’ma’lar! Yöneten sizsiniz. Tanrılar insanlığı terk ettiğinde siz evrene sahip olacaklarsınız. Ölümlülerin yaşadığı kâinatı ancak ölümü tadacaklar yönetebilir. Bizler (Tanrılar) gökyüzünün en yüksek yerine, arşa çekiliyoruz. Artık yapacağımız tek şey izlemek ve kâinatın düzenini sağlamak olacak. Sizler bizi göremeyecek, duyamayacak ve hissedemeyeceksiniz. Terk edilmişleri gözeten ırkın koruyucuları olacağız. Lakin! Asla kibirlenmeyin, bizler yine de sizinle olacağız. Yine en büyük biziz!”

Tanrılar sadece gökyüzünde bulunacaklarını bildirdiklerinde evrenin, tüm boyutların yönetimi, Dünya’da keşfedilmemiş bir kıta olan Mystiska Kıtası'nda yaşayan Ved’ma’lara geçti. Fakat Ved’ma’ların lanetten kurtulanları (etkilenmeyenleri) en büyükleriydi ve düzenin, yönetimin başında olanlar onlardı. Ved’ma ırkını böldüler ve bu büyük ırktan yedi tane ırk yarattılar.

Lanetlenen ırklardan ateşe Pryjus, toprağa Krejina, havaya Nephthys dediler. Lanetten doğan kanı Croure, metali Vyuma ve şimşeği Molnia olarak isimlendirdiler. Temiz, lanetten kurtulmuş ve yöneten kendilerini de Uisce diye çağırdılar ve dünya geliştiğinde, kendilerini keşfettiler. Sadece elementlere değil büyü gücüne sahip olduklarını anladılar. Modern dünyanın deyimiyle birer cadı olduklarını keşfettiler. Lakin her şey gibi büyünün de karanlık bir yanı vardı ve bunu keşfeden ilk ırk Pryjus oldu.