Percy Salvatore

Bulutlar normalden daha kasvetli görünüyordu.Aslında kasvetli havaları severdim çünkü bir nevi beni yansıtıyorlardı.Ruhumda tıpkı böyleydi ; karamsar ve içe kapanık.Kimseye anlatmazdım dertlerimi,hatta çok sevdiğim kız arkadaşıma bile.

Annemin ölmesi beni en çok yaralayan olay olmuştu bu güne dek.O ölmeden önce evde yaşanan her kavgada kabuğuma çekilip dinlerdim sadece.Elimden bir şey gelmezdi.Yalnızca dinler ve düşünürdüm.Babam mı haklı yoksa annem mi ? Düşünmek kolaydı elbet.Onlar boşandıktan sonra olacakları kim bilebilirdi ki ? Ben mi ?

Annem öldüğünde babamın yüzüne bile bakmazdım.Onu suçlardım ve haklıydım da.O hiçbir zaman annemin değerini bilmezdi.Annem ne kadar çabalasa da o , annemin bu çabalarına göz ardı ederdi.Annemin hep bir şeyleri kafasına fazla taktığını söyleyip dururdu.Elbette ki annemin bu kuşkuları boşa çıkmadı ve çok geçmeden babamın annemi aldattığı ortaya çıktı.İki ay sonrasında da annem tüm bu olanları geride bırakıp kalıcı olarak hayatına ve bana veda etti …

Ama bugün bunların hiç birini takmayacaktım çünkü eğlenceli şeyler yapmanın vakti gelmişti.Kız arkadaşım ve arkadaşlarımla beraber Las Vegas manzarasında bungee jumping yapacaktık.Daha önce bir kez yapmama rağmen çok heyecanlıydım.Emma ilk kez yapacaktı üstelik aşırı derece de yükseklik fobisi vardı.Onu cesaretlendirmek için , yola çıkmadan önce aramam gerektiğini düşündüm.Yatağın üzerindeki telefona sarıldım ve Emma’nın o tiz, müzikal sesine odaklandım.

Emma hayranlık duyduğum o güzel sesiyle “Günaydın sevgilim,maceralı bir güne hazır mısın? “ dedi ama sesinden anlaşılacak derece de korku okunuyordu.”Ben hazırım ama senin için aynı şeyi söyleyemeyeceğim” dedim.Gürültülü bir “off” sesi koyuverdi.”Bu kadar korkak olma,sana destek vermek için yanında olacağım” dedim.”Biliyorum sadece … Fobim olduğunu biliyorsun,bu benim için zor olacak” dedi.”Biliyorum ve bence bu konuda fazla konuşmayalım çünkü konuştukça daha çok kaygılanıyorsun” diye söylendim.”Haklısın,seni seviyorum” dedi ve karşılık beklemeden telefonu kapattı.”Seni seviyorum” nadiren dile getirdiği bir cümleydi.Çantamı omzuma attım ve merdivenlerden aşağı inip dış kapıya doğru yürüdüm.

Vay canına hava bildiğin buz kesmiş gibiydi ve bulutlar içerden göründüğünden daha karamsardı.Önüme baktığımda bir dağ arabasının yanında dört kişilik bir genç grubu duruyordu.Emma’nın o uzun siyahi saçlarını hemen tanımıştım ve yanındaki yüzlerde her zaman ki arkadaş grubumdu.Yanlarına gittim ve Emma’ya sarılıp kokusunu içime çektim.Sonra diğerlerine dönerek “Evet millet,ne yapıyoruz ? “ diye sordum.”Biz bungee jumping yapmayı düşünüyoruz ama siz ikiniz isterseniz baş başa bir şeyler yapabilirsiniz” dedi ben ve Emma’yı göstererek.Emma alaycı bir şekilde başına yana çevirdi.”Hayır biz bugünlük size katılmayı düşünüyoruz” diye çıkıştım.”Pekala o zaman arabaya atlasanız iyi olur” dedi Katherina.Emma’nın elinden tutarak arabaya doğru yürüdüm.

Ağaçlar bu kasvetli havada olduğundan daha ürkütücüydü.Yaklaşık yarım saattir yoldaydık ve gelmiş olmamız gerekirdi.”Hey daha ne kadar yolumuz kaldı ? “ diye sordum George’a.”Geldik işte şurası” diyerek önümüzdeki uçurumu işaret etti.Uçurumu gördüğümde Emma’yla göz göze geldim.Gerçekten ürkmüş görünüyordu.Destek verircesine omzunu sıvazladım ve arabadan indik.

Rüzgar bu yükseklikte daha şiddetliydi.George ve Katherine aletleri bagajdan indirirken,Emma oldukça gergindi.”İstemiyorsan yapmak zorunda değilsin” dedim.”Yapmak istemiyorum” dedi yalvarıyormuş gibi.”Ve bence sende yapmamalısın Percy” diye ekledi.”Ben daha önce yaptım,inan korkulacak hiçbir şey yok.Sadece sakin ol yeterli” dedim.Emma bu isteiğimi kabullenerek bulutları izlemeye başladı.

Tüm güvenlik önlemleri hazırdı.Önden George ve Katherine gidecekti.İkisi de onlarca kez denedikleri için oldukça kendinden emin görünüyorladı].”Şunları bağlamama yardım edin” dedi George.Ona doğru yürüdüm ve güvenlik amaçlı birkaç zımbırtıyı bağlamasına yardım ettim.İşim bittikten sonra olanları geriden izleyen Emma’nın yanına gittim.”Sakin ol” dedim ama aldırış etmemişe benziyordu.Gitti ve bir metre ötesindeki taşın üzerine oturdu.Bende hemen yanına oturdum ama o anda her şey çok hızlı gelişti.Olduğum yerde duruyordum ama haraket edemiyordum.Kafamın içinde kesik kesik görüntüler beliriyordu.Bir halat,uçurum,George ve Katherine,kan ve çığlıklar.Sonra her şey geri geldi ve neler olduğunu anladım.George görünürde yoktu.Emma,Katherine’e doğru koşuyorken çığık çığlığaydı.Katherin gözyaşlarıyla sanki yerinden kopacakmış gibi görünen halatın bağlı olduğu aleti tutmaya çalışıyordu.O anda neler olduğunu anlamıştım.Bir çeşit transa geçmiştim ve olabilecekleri görmüştüm.Hemen yerimden fırladım fakat daha üçüncü adımımda iş işden geçmişti.Alet yerinden çıkmış ve Katherine uçurumdan aşağı kaymıştı.Artık George’un korku dolu çığlıkları yoktu.Emma’nın görünürde sadece uçurumun kenarına zar zor tutunan elini görüyor ve yardım isteyen çığlıklarını duyabiliyordum.Koştum ve elimi uzattım.”Elimi tut hadi,yapabilirsin” dedim.”Yapamam,çok yüksek” diyerek karşılık verdi.”Sakın aşağı bakma,gözlerime bak sevgilim” dedim.Emma gözyaşları içinde bakışlarını benimkine kenetledi.”Yapabilirsin.Üç dediğimde.Bir,iki,üç ! “ Emma elini güçlükle kaldırıp benimkine uzandı.Onu yukarı çektiğimde hala titriyordu.Ardından ona sarılıp her şeyin bir kabus olmasını diledim …

A N L A T I M [50 Puan]
[ Kurgu ] : 14/25 puan
[ Betimleme ] : 7/15 puan
[ Akıcılık ] : 8/15 puan

Y A Z I M [45 Puan]
[ Noktalama Kuralları ] : 7/10 puan
[ İmla Kuralları ] : 10/15 puan
[ Paragraf Düzeni ] : 6/10 puan
[ Renklendirme ] : 3/5 puan

E K L E R [5 Puan]
[ Sebep ] : 5/5 puan

T O P L A M [100 puan]
[ RP Puanı ] : 60/100 puan

» Percy Salvatore
» Victorola Salvatore
» Victorola Salvatore
» Percy Jackson Ve Olimposlular Canavarlar Denizi 2.Kitap
» Percy Jackson Ve Olimposlular Şimşek Hırsızı 1. kitap