Claudia.

Claudia Amy D'Alone
~

Yerine göre sakin, yerine göre asi.
Tutkusu kitaplar ve müzik.
İnsanlarla fazla temaztan ve duygusallıktan kaçınır.

~

Paristen gelen köklü bir aile. Ailenin içindeki ilk büyücü. Ya da
Claudia öyle sanıyordu. Yıllar önce işlenen o kusursuz cinayetin
perdeleri aralandığında, ailenin aslında Muggle soyundan olmadığı
anlaşılıyor. Claudia için her şey o noktada değişti.

~

Kaybolan bir geçmiş. En güç anılar zihninde dolanıyordu. Bu yaşta bu kadarı fazlaydı belki ama yaşadıkları onu olgunlaştırmaya yetmişti. Ölümler ve acılar görmüştü. Ardından buruk mutluluklar. Hayal bile
edemediği bir dünyada yaşıyordu artık. Onu buradayken yargılayabilecek kimsesi yoktu. Olsun da istemiyordu zaten. Yanında kimi uzun süre tutabilmişti ki? Düşünceleri karmaşık çizgilerin birbirine daha da karıştığı bir yağlı boya tablo gibiydi. Beynine serpiştirilmiş azap tohumları gibiydi anılar.

Bir an için trenin durduğunu anlayamadı. Sanki düşüncelerini bir an için dondurmuştu. Beynini kapatmış gibiydi. Uzun siren sesiyle kendine gelince hiç uyanmamış olmayı diledi. Kompartımanda onunla beraber IV. Sınıf olduğunu düşündüğü sarı, uzun saçlı bir kız vardı. Kızın Slytherin olduğunu anlamak pek zor olmuyordu. Gözlerinin önünü kapatan birkaç tutam saç ve onun altından kuşkuyla parlayan mavi gözler. Belki ilerde aynen ona benzeyeceğim diye geçirdi içinden.

Trenden dışarı adımını ilk attığı anda sıcak buhar yüzünü ısıttı. Saçlarını ensesinde birleştirdi ve kalabalığı takip etmeye başladı. Yolculuğun hiç bitmeyeceğini sanmıştı bir an. Kıyıya geldiklerinde bir adım geri attı Claudia. Su. Bu sorun yaratacaktı. Yanından geçen siyah cüppeli öğrenciler sandallara yerleşirken, o hızla atan kalbini bastırmaya çabalıyordu. Sakin ol diye geçirdi içinden. Ve cesaretini toplayıp sandala adımını attı. Bunu öyle yavaş yapmıştı ki sandaldaki öğrenciler dönüp ona bakmak zorundakalmışlardı. İyice sandala yerleştiğinden emin olunca derin bir nefes aldı ve kendine bakan meraklı gözlere öfkeyle baktı.

Hogwarts’ın kıyısına gelene kadar gözlerini kapalı tutmuştu. Sandal kıyıya hafifçe vurunca bir an tereddüt etti ama sakinleşerek gözlerini araladı. Sandaldan inmeye can atıyordu. Bindiğini tam tersine büyük bir hızla sandaldan atladı. Büyük kalabalığı takip ederek Hogwarts’ın kapısını görene kadar seyrek adımlarla ilerledi. İhtişam karşısında tutuk kalmıştı adeta.

Okul öğretmenlerinden birinin saçma bulduğu vaazı dinler gibi yaparken bu dünyaya kendini alıştırmaya çabaladı. Okuduğu kitapların yeterli olmasını umuyordu. Büyük Salondan içeriye girdiğinde bu dünyaya olan merakı gittikçe artıyordu. Siyah cüppeli öğrenciler dört ayrı masaya ayrılmıştı. Binalar hakkında araştırma yapmıştı ancak hiç birini kendine yakın görememişti.
Büyük Salon bütün ihtişamıyla gözlerinin önündeydi. Tavan yerine Samanyolu'na bakıyordu. Belki de bine yakın mum devasa salonu aydınlatıyordu havada asılı halde. İçinden gelen sevinci bastırmaya çabaladı.
Seçmen şapka yaklaşık altı öğrenciyi binalarına yerleştirmişti. Claudia tam ümidini kesmişken adının okunduğunu fark etti. ‘’Amy D'Alone?’’ Kendinden emin adımlarla öne çıktı ve adını okuyan profesöre hızlı ve küçük bir bakış attı. Ardından seçmen şapkaya doğru ilerlemeye başladı. Yavaşça ahşap sandalyeye yerleşti. Seçmen Şapka uzun saçlarının arasında yerini aldığında hafifçe mırıldandı. ‘’Karışık… Ama seni ne yapacağımı biliyorum. Ravenclaw!’’ Ravenclaw masasından alkışlar geliyordu. Claudia gözlerini kısarak ilerlemeye başladı. Bu saçma sapan sevgi seli de neydi böyle? Burda olması tam bir saçmalıktı. Adımları birden yavaşladı ve kalbinin vücuduna anormal bir şekilde kan pompaladığını farketti. Bu sefer adımları kuvvetli ve kendinden emindi. Sarı ve uzun saçlı, pembe yanaklı, kahverengi gözlü, Ravenclaw armalı kızın arkasında durdu. Kız yanındakilerle konuşuyordu. Claudia'nın farkında bile değildi. Claudia bütün cesaretini toplayarak, ''Senin burada ne işin var?'' diye öfkeyle soludu. Her şey daha da karmaşıklaşıyordu.

Yıldız seviyeniz:****(4)

IV. Sınıf Ravenclaw!
Sihirli günler!

» Claudia
» Claudia's.