İkimiz de kuytu köşelerde takılıyoruz ve ikimizin de kötü ünü var. Benimkinin hafif şizofreni olduğunu görenler var; herkes değil tabii de. Var yani. Bu iki ortak özellikten yola çıkarsak, birbirlerini anlıyor olabilirler. Tabii benimkinin asosyal olma sebebi, tamamen sosyal yeteneği olmamasından. Konuşamıyor rahatlıkla falan. Neyse, o kuytu köşelerin birinde karşılaşmış oluruz. İkimiz de birbirimize git diyemediğimiz için ve gitmek de istemediğimiz için konuşmadan öylece dururuz. Bu birkaç kere tekrarlanır, en sonunda -mümkünse- seninki niye burada olduğumu falan sorar bla bla bla. İlerlet işte oradan *-*