Manuéla Ria Osané.

Ad-Soyad: Manuéla Ria Osané
Kişisel Özellikleri: Liderci bir ruha sahiptir ve her zaman farklı olmayı sevmiştir. Onun için önemli olan insanların fiziksel değil ruhlarıdır. Sonuçta insanların fizikleri ruhlarına göre şekil alır.
En çok bulunduğu ortam: Doğu duvarı. Oranın pozitif etkisine ve sıcak havasının ona güç verdiğine inanıyor.
Yapmayı sevdikleri : At binmeyi ve küçük çaplı öyküler yazmayı seviyor. Ayrıca yanlızken doğu duvarına gidip rüzgarın uğultusu onu mayıştırdığı için bunu sürekli yapar.
Yapmayı sevmedikleri: Bir insanla alay etmeyi ve haksızlık yapmayo sevmiyor.
Listedeki hangi gücü isterseniz: Ateş elementi.
Sizce Nyx size neden bu gücü bağışladı: Nyx, sebepsiz yere benden hayatımı çaldığı için ona kızgın olduğumu biliyor. Fakat bana gerçeği, yani sebepsiz yere beni hayatımdan alıkoymadığını ispatlamak için.
Bu gücün kurgunuza ne etkisi olacak: Zaten kurguma eklenecek en ufacık değişiklik yaptığım rp lerin kalitesini arttıracaktır.
Özgeçmiş:

"Herşey o kadar net ki benim için. Koluma dokunduğumda o an ki acı oldukça taze. İlk 2 ay her gece rüyama farklı boyutlarda girdi. Depresyon evreleri, bunalım ve daha bir sürü şey. Hepsini zamanla atlattım ama sanki hala atlatamadığım bir şey var gibi. Arada sıkışıp kalmışçasına yırtınıyor içimdeki o şey. Ama elimden ne gelir ki? Yapabileceğim bir şey yok unutmaya çalışmaktan başka. Tıpkı 6 yıl öncesi gibi...
Güzel bir yaz akşamıydı. Sevgililer teker teker sokaklara dökülmüş aşklarını doya doya yaşıyorlardı. 11 yaşındaydım ben. Karşı evde ki sarışın çocuktu benim sevgilimde. Ama annemler tabii ki izin vermezlerdi o saatte onunla dolaşmama. Babamdan rica ettim bende. O gün ne olduğunu bilmediğim bir his dışarı çıkmak istiyordu. Tek veya değil. Ne olursa olsun çıkmak istiyordum işte. Her zamanki gibi kırmadı babam beni. Yaz olmasına rağmen, akşam soğuğuna karşın hırkalarımızı alıp sokağa döküldük bizde. Sevgililer kadar masumduk bizde. Ama herkes bizim kadar masum değildi. Hiçbir zaman da olmayacaktı.
Başarılı bir profesördü babam. İyiydi babam. Hemde çok. Onun kötü adamlara karışacağını hiç ummazdım...
Babam ormana gitmek istedi. Onu nasıl reddedebilirdim. Kabul ettim hiç tereddütsüz. Ben önden ceylan gibi sekerek ilerliyor, babam da arkamdan biraz huzursuz bir şekilde yürüyordu. Bir anda babamın nefes ve ayak seslerinin kesildiğini duydum. Hızla arkamı döndüğümde babam benden uzakta iki adamla konuşuyordu. Koşarak babamın yanına yaklaştım. Küçük olduğum için olsa gerek, konuşmalarına devam ettiler. Adamların biri kirli sakallı ve esmerdi. Diğeri ise renkli gözlü ve karanlıkta anladığım kadarıyla buğday tenliydi. Babamdan oldukça kısalardı.
"Hemen buradan uzaklaşmalısın Tom." dedi renkli gözlü olan.
"Hayatını kurtların arasında geçirmek istemiyorsun herhalde. Gel bizimle kaçalım." dedi ardından diğeri.
"Peki, ya o?" Babam beni gösterdi kafasıyla.
"Sadece bir çocuk. Evin yolunu biliyordur herhalde. Bilmiyorsa bile, annesi yarın kayıp ilanı verir polisler onu evinin 2 kilometre uzağındaki ormanda mutlaka bulurlar Tom. Zaman daralıyor dostum. Hadi."
"Peki." Bana döndü babam. "Kendine iyi bak Sophiella, beni hiçbir zaman unutma güzel kızım. Ben birgün geri döneceğim. Hakkımda duyacağın hiçbir şeye inanma. Suçsuzum ben. Anuzela kadar masumum..."
Ona nereye gideceğini, neler olduğunu sormama izin vermeden bir ışık çaktı ve yok oldular. Anuzela babamın bana okuduğu bir masalın kahramanıydı. Suçsuzken ölüyordu...
O olaydan sonra evin yolunu tek başıma buldum. Olanları anneme anlattığımda söylediği tek şey; "Bunun olacağını biliyordum" dedi ve başımı göğsüne yasladı.
Babam hakkında birçok haber okudum. Vampir olduğuna dair. 6 yıl geçmesine karşın bulmadılar. Ama ben biliyorum geri dönecek bir gün. Söz verdi bana. Bababam bana verdiği her sözü tutar...
O heycanla eve dönerken ayağım bir taşa takıldı ve sol omzumun üstüne düştüm. Derin bir yara açıldı. Kapandı tabi sonra ama acısı hala taze.
Geceevin e geldikten sonra hayatım bazı yönlerden değişti tabi. Fakat ben yine her zaman ki sessiz, gizemli kız olmayı seçtim. Böyle daha kolaydı hayat. Kimseye karşı sorumlu değildim.

onaylanmıştır