Cloudia A M Y

Nedir Bu Karmaşa? Cevapsız Sorular?
Bakanlık son zamanlarda sergilemeye çalıştığı soğukkanlu tavrını sonunda kaybetti. Sihir Bakanının düzenlediği basın açıklamasında, Gelecek Postası muhabirinin Bakana yönelttiği sorular Sayın Sihir Bakanını oldukça terletti. Sorular karşısında cevapsız kalan Bakan, hala bir açıklama yapmadı. Ki bu durum, benim tarafımdan beklenen bir olaydı. Bakanlık, her ne kadar saldırıları, yağmalamaları ve Muggle dünyasındaki karışıklıkları göz ardı etse de, bu oyunu daha fazla sürdüremedi. Peki beklenen ne? Daha fazla ölüm ve acı mı? Bakanlık kimlerin arkasını kolluyor? Peki bu konuda ne tür önlemler alındı?
Size soruyorum Sayın Bakan;
Toplu Atadam ölümlerinin neden üstüne gidilmedi? Birdenbire ortadan kaybolan hayaletler neden geri gelmedi? Esnaf neden kepenkleri açamıyor? Neden güya kaza eseri ölen Sanatçı Temsilcisinin ölüm nedeni araştırılmayıp, halk tarafından bu kadar merak edilirken, yine sorular cevapsız bırakıldı?
Sihir Dünyasının Cadı ve Büyücüleri bu durumdan çok endişeliler. Her gün yaşanana saldırılar, kaçırılma olayları ve Ruh Emicilerin itaatsizliği işleri içinden çıkılamaz bir duruma getiriyor. Öyle ki Ruh Emiciler, kendilerini yöneten birime baskınlar düzenlemekte. Bir an önce Sihir Dünyası halkının kafasındaki soru işaretleri giderilmeli ve sorular tatmin edici bir şekilde cevaplanmalıdır. Yoksa Sayın Bakan, hiç birimiz bu dünyada kalıcı değiliz...
Saygılarımızla...

Örnek Rol Oyunu:

Kafasını kaldırıp yazdıklarına son kez göz gezdirdi. Bu yazı yüzünden başı belaya girecekti kesin... Ama ne olursa olsun yazmalıydı bunları. Belkide kardeşini kurtarabilmenin tek yolu buydu. O uğursuz günden geriye tek kalan hatıralarıydı. Derin bir iç çekti. Mürekkebin kokusu boğazını yakarken, sigarasından bir nefes daha çekti. Her şey bu kadar karmaşık olmak zorunda mıydı? Gözleri masanın üzerinde duran zarfa kaydı. Hah! İronik... O bakanlık hakkında ileri geri konuşur, yazarken, Bakanlık ona üstün başarı belgesi veriyordu. Bu besbelli Artık Sus payıydı. Kendini tutamayarak histerik bir kahkaha attı. Uzun soluklu kahkahası, öksürük nöbetine sarınca, gözlerindeki ışıltının yerini derin bir hüzü aldı. Ve sanki, mutluluk hiç orda olamamıştı... O bu kadar sigara içer miydi? Bir dakika... O sigara içer miydi? Bir hastalıklı kahkaha daha... O sigara içmezdi. Artık günde üç düzineye çıkan sigara onu öldürmeye başlıyordu. Ama çare yoktu. Beş ay önce yaşama sevincini kaybetmişti. Kardeşini... Geceleri çığlıklarını duyuyordu. Kan ter içinde uyandığında evin içerisinde dört dönüyor, bir şey bulamayınca, yine sigara ve şarap... Mahzende kalan son şarapları da tüketmişti. Yenilerini sipariş etmesi gerekiyordu. Yoksa ne kabuslarından ne de umutsuzluğundan kurtulamayacaktı. Evet, onun umutları şarapla alevleniyordu. Acımasız gerçeği kafasından atmasına yardımcı oluyor, ına bir aile şefkati gösteriyordu.
Tozlu ofisinde havada uçuşan iri tüyler, pencereden giren soğuk rüzgarın perdeyi ara sıra hareketlendirmesi... Koltuğunda yayılıp başını geriye attı. Uzun ince parmaklarının arasına sıkıştırdığı sigarasından bir nefes daha alacakken, kapının ardından sesler duyuldu. Julié;
''Beyler lütfen o burada değil...'' Patırtılı sesleri de duyduktan sonra onu bekleyen şeyin ne olduğunu anlamıştı Amy... Sakince sigarasını söndürdü ve sandalyesinde doğruldu. Saçlarını başının gerisinde klipsli bir tokayla tutturdu. Ayağa kalktı ve asasını akçaağaç kabından çıkardı. Ellerini arkasında kavuşturdu ve içeri girenleri beklemeye koyuldu. Kapı gürültüyle açıldığında;
''Haklısın burada değilmiş...'' Saçları geriye doğru taranmış, onbirinci yüzyıldan kalma bıyıkları olan sünepe tipli bir adam Amy'e doğru hızlı adımlarla yaklaştı. Amy yüzüne yapıştırdığı yalancı gülümsemesiyle adama;
''Hoşgeldiniz, bir şey içer misiniz?''
Adam duyduğu sözler karşısında yavaşladı ama sonra yüzünde sinsdi bir gülümsemeyle devam etti;
''Buraya Sayın Bakanın talimatlarıyla gelmiş bulunuyoruz. Kendisi hakkında asılsız haberler yayınladığınız için tutuklanmanız talep edildi.''
Amy yine kahkahalara boğuldu ve sözler ağzından zorlukla çıkabildi;
''Hahah, ben de öyle düşünmüştüm bayım ama korkarım bugün bunu yapamayacaksınız.'' Gülümsemesi birden yokoldu ve arkasında beklettiği asayı hızla salladı. Sözleri söylerken, koyu renk saçları bir renk cümbüşüyle dalgalandı.
''Carpe Portus!'' Birden şöminedeydi. İçerdeki görevlilere hafifçe eğilerek selam verdi ve birden alevlerin arasında kayboluverdi. İçinden;
''Yoldaşlık karargahına...''diye geçirdi.
Gözlerini açtığında şömineden dışarı fırladı. Kendini karşısındakinin kollarına bıraktı.
''Sevgilim...'' Aşığının şefkatli kollarıyla buluştuğunda gülümsüyordu.

*Başka bir RPG sitesinde yaptığım RP'dir. Link atabilirim.

84* Tebrikler. Gece evinin büyülü dünyasına hoşgeldiniz.