J. Claire O'Donnel Lütfen rütbe edinin, yoksa oyuna dahil olamazsınız!
Lakap : E. Nerden : Bursa. Mesaj Sayısı : 1 Yaş : 26 Kayıt Tarihi : 31/01/12
Karakter Detayı Statü: Uyarı:
| Konu: J. Claire O'Donnel Salı 31 Ocak 2012, 22:44 | |
| - RP Yeri: Kumsal - RP Tarihi: 1992 - Katılacak Kişiler: J. Claire O'Donnel - Kurgu Özeti: DönüşümGece sessizliğini koruyordu. Adeta kendi içine hapsedip alıyordu benden benliğimi. Uzun bir ruhsuzluğa geçişti. Uzun ve acılıydı. Biraz kendinden geçermişçesine bakıyordu etrafına. Sanki 40 yıldır sarhoşmuş gibi hissediyordu. Gözleri sonsuzluğa ufuk açan yaratıklar gibi parlıyor ve önüne geleni yakacak şekilde sert bakıyorlardı. Rüzgâr o an hiç esmeyeceği kadar deli esip bütün tozları kaldırıyor yeni bir hayata geçirişini kutluyordu. Acaba herkes neredeydi? Sokaklar bomboş ve duyarsızdı. İçine kapana herkes bir hapishanede gibi ömür boyu yaşarken bunlar neredeydi? Ne bir araba sesi duyuyordu ne de ayak sesleri. Bu gece ölümünün gecesi ıssız bir yerde mahvoluyordu. Aslında ölmemişti sadece sevgilisiyle ayrılmışlardı. Büyük bir kavgadan doğacak her türlü şeye hazırlıklıydı. Ama bu kadar azıcık bir güven meselesinden bu kadar tartışma çıkacağını beklemiyordu. Elinden geldiğince iyi görünmeye çalışarak kendini ayın aydınlığına bırakmaya karar verdi. Uzunca ve sımsıcak kumları olan sahile doğru hareket etmeye başladı. Yürüyüşü bile garip ve oldukça ağırdı. Yürürken sokak lambalarına taşlara eline ne geçerse tutunuyor dokunuyor ve yürüyordu. Sonunda o muhteşem siyah uzun ve demirden yapılmış büyük engele gelerek kolunu bulmaya çalıştı. Sahil gece saatlerinde hep açık olurdu ve şuanda da açıktı. Kapı gibi şeyin kolundan açarak itekledi ve kendini çıplak ayaklarla beraber kuma bıraktı. Kum her ayaklarına değişinde huzur duygusunu veriyor ve Claire’ı güçlendiriyordu. Ama bu durumdayken ne kadar güçlendirebilirdi, orası merak konusuydu. Üzerindeki ince elbisesi rüzgâr eşliğinde meleği andıran şekilde uçuyordu. Sanki o rüzgârın uğultusu bir melodiydi ve Claire bunu duyabiliyordu. Biraz kendini kaptırınca şarkı sözlerini mırıldanmaya başladı. Etraf o kadar sakindi ki sesi her yere yankılanıyordu.
‘’New blood joins this earth And quickly he's subdued Through constant pained disgrace The young boy learns their rules With time the child draws in This whipping-boy done wrong Deprived of all his thoughts The young man struggles on and on he's known A vow unto his own That never from this day his will they'll take away What i've felt what i've known Never shined through in what i've shown Never be never see Won't see what might have been What i've felt what i've known Never shined through in what i've shown Never free never me So i dub the unforgiven ‘’ Bu şarkı onu hep rahatlatmıştı. Kumların en sıcak olarak hissettiği bölümüne oturdu ve elleriyle kum saati hareketini yapmaya başladı. Bunu ona annesi öğretmişti ama şimdi ne ailesi ne arkadaşları ne sevgilisi hiç biri yanında değildi. Deniz dalgaları çok şiddetli bir şekilde oturduğu yere vuruyor elbisesini ıslatıyordu. Ama şuan hiçbir şey önemli değildi. Bağırmak haykırmak ve küfürler etmek istiyordu. Ama bunları bir boğaz düğümlenmesi engelliyor ve haykıramıyordu sadece ağlıyordu. Arkadan ses duymaya başladı. Bu bomboş alanda kim olabilirdi ki? Arkasına birdenbire döndü ve o an tanımlayamayacağı yakışıklılıkta birini gördü. Gözleri kırmızı ve buz mavi karışıktı. Vampir olabileceğini düşündü ama korkmuyordu. Çocukluğundan beri vampirlere özenmiş ve vampir olmak için elinden gelenleri yapmaya çalışmıştı. Ama bu kadar beklemiyordu yani karşılaşmak hele ki yalnızken onu korkutabilirdi. Ama korku yanına bir nebze dahi olsa uğramıyordu. Adamın garip gözlerine bakarak ilerledi ve yine ilerledi. Aralarında hiçbir mesafe kalmadığında yaklaştı ve sımsıcak ve çilek kokan nefesini suratına üfledi. Adamın ağzı açıldı ama gözleriyle her şeyi anlatıyorlardı. Claire vampir olmak isteyen bir bakış attığında adamın pis bir gülüşüyle karşılaştı. Ama kızın dalga geçmediğini anlayınca soğuk ve ciddi bir bakışla karşılık verdi. Gerisi o kadar bulanık ve iştah açıcıydı ki kendisi bile inanamıyordu. Boynundaki geçirilen dişler ona garip bir ürperti ve haz veriyordu. Daha sonrasında ölmüştü. Adam kızın başında uyanmasını beklerken saçlarını okşuyor ve kokluyordu.
Claire uyandığında çok aç olduğunu anladı. Ama her yer canlanmıştı. Bir sürü insanın ayak sesleri, araba geçişlerini, insanların kavgaları… Her şeyi duyar ve bilir olmuştu. Gösterilen ilk insanın kanını içti ve dönüşümün gerçekleşmesine sebep oldu. Artık tek yapması gereken bunu kontrol altına alıp yoluna bakmaktı. Asıl duyguları şimdiki hayatında başlıyordu. Tertemiz bir sayfayla… Ama sadece tertemiz, beyaz değil aydınlık ya da karanlık tarafını kim bilebilir ki? | |
|
Aurélien Rhodanthe Lütfen rütbe edinin, yoksa oyuna dahil olamazsınız!
Lakap : bells Mesaj Sayısı : 1158 Yaş : 31 Kayıt Tarihi : 11/07/10
Karakter Detayı Statü: Uyarı: 0/0
| Konu: Geri: J. Claire O'Donnel Salı 31 Ocak 2012, 23:06 | |
| A N L A T I M [50 Puan] [ Kurgu ] : /25 puan / 15 [ Betimleme ] : /15 puan / 7 [ Akıcılık ] : /15 puan / 5
Y A Z I M [45 Puan] [ Noktalama Kuralları ] : /10 puan /8 [ İmla Kuralları ] : /15 puan / 15 [ Paragraf Düzeni ] : /10 puan / 10 [ Renklendirme ] : /5 puan / 5
E K L E R [5 Puan] [ ] : /5 / 5
T O P L A M [100 puan] [ RP Puanı ] : /100 / 70
| |
|