Yeni Adımlar

Alexandra odasındaki işleri bitirdiğinde şölen çoktan başlamıştı..Ama o her zaman olduğu gibi soğukkanlı bir şekilde hazırlanmaya başladı..Odanın arka kısmındaki büyük gömme dolaba doğru süzüldü..Kapağı açarken ayağına düşen sert nesneye baktığında yüzünde nadiren oluşan o buruk gülümseme yine beliriverdi..Ve elinde olmadan şu fısıltılar döükldü dudaklarından ''Anne..''Eğilerek yerdeki çerçeveyi kaldırdı ve komidininin üzerine koydu.


19 yıl olmuştu..O lanetli geceden beri...Cammillan Malikanesinin bütün dengesi altüst olmuştu o gece..Yine o bulanık hatıralar canlandı gözünde..''Alex tatlım odana çık!Alex burada olmaman gerekiyor tatlım!'' ve ardından bir lanetle gölgeleniyordu o ipeksi ses..


Uzun süre kendini ne kadar kötü olduğuna ikna etmeye çalışmıştı..Oysa hayatının geri kalan köşesinde o hep annesinin ölümünü gören bir çocuktu..Ve o lanet babası..Annesinin katiliyle evlenen babası..Karanlık Lord'un köpeği olan babası..Şu anda Alexandra'nın Alex olduğu günlere dair tüm anıları Cammillan malikanesindeki o cadı ile birlikte yok oluyordu..Alexandra'nın yapabildiği tek şey ise o anıları hayatından çıkarmak olmuştu artık..Devam edemeyecek kadar yorgundu..


Bütün bu geçmişten sıyrılmak istercesine silkindi..Buradaydı işte ..Hogwarts'ta ..Yeni yuvasında..Gençliğinin en güzel anılarını bu okulda yaşamıştı..Şimdi ise mesleğinin en güzel anılarını tamamlayacaktı bu bina..Bu okulu seviyor muydu?..Evet kesinlikle seviyordu..Bu okul onda onca yıldır unuttuğu duyguların yeşermesini sağlamıştı..Kim bilir belki bir gün sevebilirdi de insanları.


Cübbesini düzelttikten sonra aynaya son bir kez daha baktı ve zamanın onda yaptığı mucizevi değişimimden birkez daha hoşnut buldu kendini..Artık şölene katılma vaktiydi..Sağlam ama seri adımlarla büyük salonun kapısına gittiğinde arkasında o huzur verici hareketi hissetti..''İyi akşamlar Mr. Jeséux''dedi davetkar bir tavırla gülümseyerek..Karşısındaki gülümseyen gözlere konuşma fırsatı vermeden ''Ahh! Elbette bana eşlik edebilirsiniz..''diyerek koluna girdi..Bütün bu iddalı tavırlar Jeséux'u etkilemiş görünüyordu..

İnanılmazdı. Her yer öğrenci doluydu ve Dex bundan gurur duyuyordu. Sabahtan beri bir hazırlık telaşıdır gidiyor. Geçen hafta aldığı cübbesinin önünü iliklerken bir yandanda aşağıya iniyordu Dexter. Merdivenlerin başında sanki bir prenses gibi adımları sık ve kendinden emin bir lady iniyordu. Dex son kez kendi yansımasına tablonun çerçevesinden baktı ve onu henüz görmemiş olan ladyye dokundu. O'da sanki bunu beklermiş gibi koluna girdi ve bir kaç parça saygın sözler fısıldadılar. Geceye en son katılanlardan olmak istemiyorlardı. Hemen yerlerine doğru geçmeye çabuklandılar. Dexter bu tip acele işlere gelemiyordu. Alex'in eteğine bastı ve küçük bir parçalanma sesi çıktı. Dex utanarak bileğinden asasıyla durumu düzeltmeye çalıştı. Alex'le göz göze geldiklerinde Dex üzgünüm dercesine bakıyordu ama bu sanki sahteydi. Çünkü o sırada ağzına bir kaç üzüm tanesi atarak gülümsüyordu.



Okulu görmeyeli uzun zaman oluyordu. Dexter en son buraya VII. Sınıfta gelmişti. Şuan Uçuş Profesörüydü, haketmiş miydi? Galiba... Ne kadar hata yapsada onu affedecek birileri bulunuyordu. Okuldayken henüz daha süpürgenin üstünde durmayı beceremezken nasıl olurda profesör olurdu ki? Bunun açıklaması çok fazla çalışmakta saklıydı... Bunu Elijah'ya borçluydu. Sır olduğu kesin olan birşeyler döndüğü kesindi. Neyse ki Dexter bundan hoşnuttu. Sevdiği kadın için okulda süpürge dersi veriyordu. Evet öğrenciler yokken o buna öyle derdi. Hogwarts bunu kabul etmemeliydi ama artık olmuştu. Sakin bir şekilde olayın tadını çıkarıyordu. Alex'e bakarak konuşmaya çalıştı. "-Eee bu sene ne kadar yoğunsun? Bak bana henüz daha başvuru yapmış tek bir öğrenci bile yok. Gayet rahat geçecek bir döneme benziyor. Seninle çok sık görüşebiliriz. Öyle değil mi?" dedikten sonra Vainquer'i gözleri taradı, okul dışından birine önemli bi' şeyden bahsediyo gibiydi. Sihir Bakanı etrafı süzüyordu. Tanrım bu kadını kim buraya getirdi?! Dex ondan hiç haz etmiyordu. Yemeğini yese ya! Ahh, sarışınlar hep böyle aptal olurdu. Sakince cevabı bekledi.

Jeséux'un kolunda seri adımlarla salondaki yerlerini almaya hazırlandılar..Alexandra hiç olmadığı kadar huzurluydu..Yerlerine geçerken yırtılma sesine benzer bir ses duyuldu..Ahh lanet olsun diye geçirdi içinden eteği yırtılmıştı..Başını kaldırdığında Dexter ile göz göze geldi..Adamın gözlerinden memnuniyetini gizleyen bir özür okunuyordu..Her ne kadar ondan hoşlansa da kendisini aptal yerine koyması Alex'i çıldırtmıştı..Aynı yapmacık tavırlar ile önemli olmadığını belirtti..Dexter ise hala yardım etmeyi ister numaralarına devam ediyordu..Sinirleri gerilmeden olaya bir son verdi ve bir asa hareketi ile eteğini düzeltti..


Etek faslı kapandıktan sonra nihayet Hogwarts bütün ihtişamı ile karşısındaydı..Ne kadar görkemliydi..O kalabalık öğrenci gruplarına karşıdan bakmak..Hogwarts kesinlikle harikaydı..Hiçbir şeyden haber olmayan bir çocukken de ..Çoğu şeyin bilincinde bir profesörken de..

"-Eee bu sene ne kadar yoğunsun? Bak bana henüz daha başvuru yapmış tek bir öğrenci bile yok. Gayet rahat geçecek bir döneme benziyor. Seninle çok sık görüşebiliriz. Öyle değil mi?" düşünceleri Dexter'ın nazik ses tonu ile bölünmüştü..Dexter..Sahi uçuş profesörü müydü?..Onu bilirdi..Süpürge üstünde zor dururdu..Tabi Alex bunu küçükken onu güldürmek için yaptığını sanıyordu ama neyse diye geçirdi aklından..

'' Tabi ki neden olmasın ?..Tabi sizin kız arkadaşınızdan arta bıraktığınız zamanlarda ben de müsait olursam..''dedi sakince ..Ağır ama dokundurucu bir havayla..Daha geçen hafta görmüştü onları..Bir barın arka kısmında..

Dexter'ın tepkisini ölçmek için yüzüne baktığında onu önce Elijah'ı sonra ise sihir bakanını süzerken buldu..Ve bir kez daha kustu kıskançlığını delici laflarla...Aptal olmadığını ispatlar edayla ''Gerçi biz sizi sarışınlardan hoşlanmaz duymuştuk Bay Jeséux ''..

Dexter olaya vakıf olamamıştyı. Kaşları istemeden çatıldı ve ney demiş gibi bir hal aldı suratı. Elijah'nın Sihir Bakanı için vermesi gereken kağıdı o akşam Dexter vermişti. Bununla ne ilgisi vardı konunun yavaşça çözümlüyordu. Hafızasını biraz yokladı. "-Tatlım, sen iyi misin? O kadından hiç hoşlanmadığımı biliyorsun. Böyle saçma şeyleri aklına kim sokuyor?" gülmeden edemedi. Kıkırdayarak sözlerini kayile almadığını belirtti. Mrs. Lively kadar bayat ruhlu kimseyi görmediğini düşünüyordu Dexter. O kadında O'na herşey itici geliyordu. Kafasında yankılanan sarışınlardan hoşlanmıyordunuz sözleri geçiyordu. Iyy! diye tepki verdi. Sonra Elijah'la göz göze gelince gülümsedi. Ardından hala aynı konu üzerinde takılıp takılmadığını merak etmek için Alex'e baktı. Tanrım! Hala aynı konudaydı besbelli. İçkisinden gram yudumlamamıştı. "-Alex! Kendine gelir misin lütfen?! O kadından nefret ettiğimi biliyorsun ve beni burda ejderha gibi bağırttıyorsun..." son sözlerinde herkesin baktığını farkedip fısıldamaya başladı. İşte böyleydi Dexter. Hemen köpürebilen ama dozunu kaçırmayan biriydi. Sakince Alex'in tuttuğu elini bıraktı ve içkisiyle beraber kapıya doğru yöneldi. Alex'in böyle saçma kıskançlıkları onu mahvediyordu. O böyle şeylere alışık değildi. Onun içi ve dışı birdi. Öyle ki Alex'in iması ona bu akşam burda Alex'le eğlenip, gece odasında Serena'yla görünür gibi gelmişti. Böyle bişey kafasında çizilince bile gülmeye başladı. Bu nasıl saçma bir tiriptir?! Bu nasıl komik, yeni ergen tavırlarıdır analayamamıştı. Biraz burnunun sürtmesi lazımdı. Dexter biraz incinmişti. Kapının önünde selam verdiği bir kaç öğrenciyle sohbet etmeye çalıştı. Aklında her ne kadar Alex olsa da Dexter her zaman konstantre olmakta başarılıydı. Bir kaç soruyu cevaplarken beyninde adı geçti ve sustu. Bugün tanımadığı kadından şüphe duyan kız, yarın olmadık şüphelerle eskileri deşecekti. Buna değmezdi. Alex'in moralini bozması yetmişti. Gidip bardağını bırakacaktı ama vazgeçti. Son yudumunu da aldı ve sihirle avcunda kaybetti. Kadeh Alex'in durduğu masada belirdi. Bu ima ona yetecek gibi görünüyordu. Bence saçmalamıştı ve Dexter kolay kolay affetmeyecek gibi görünüyordu. Pelerinini serbest bırakıp, gömleğinin düğmelerini gevşetti. Papyonu'nu çıkarıp iç cebine bıraktı. Hızla ofisine yöneldi...

Alex Dexter'i fazla kırdırmıştı..O kapıya yönelirken hala söyleniyordu..''Ahhh! Tabi ki ..Şimdi de beni yalnız bırak!'' .İştahı kaçmıştı..Dexter kesinlikle işini biliyor diye düşündü..Keyfi tamamıyle kaçmıştı..Biraz fazla mı abartıyordu? Evet babasının annesine yaptıklarının hesabını ondan soruyordu çoğu zaman ..Önündeki yemekle oynamaktan vaçgeçmezse salondaki meraklı bakışların odağı olmaya devam edecek gibi görünüyordu..

Birden masasında bir kadeh belirdi..Dexter'ın bitirmeye tenezzül edemediği kadehi..İlk akşamdan her şeyi berbat etmişti işte..Sakince masasından kalktı ve kendisini selamlayan bir iki öğrencinin arasından geçerek büyük salonun gösterişli havasına veda etti ..Alex odasına doğru ilerlerken Hogwarts sınırlarında yaptığı ilk tılsım büyüsü de Dexter'ın kapısına doğru yalpalayarak süzülüyordu..


Artık yeni bir hayat vardı önünde eski anılara yer yoktu..Her ne kadar böyle düşünse de iki dakika kadar önce Dexter'ın kadehinde küçük bir yolculuğa çıkardığı annesinin kolyesini aradı elleri..''Güçlü ol Alex ! Onu yanında kalmasını en çok istediğin kişiye veriyorsun..''diye mırıldandı..Dexter Jeséux ..Hayatını bundan sonra adadığı yegane kişi..

Odasına geldiğinde kendisine dönen gözlere baktı..''Özür dilerim tamam mı anne ?Onu birkez daha kaybetmeyeceğim ..Senin için olsa bile..''dedi gözleri yaşlı karşısındaki portreyi ters çevirirken...