Aldus-Musa. Musa-Aldus.

Merhaba ben.
Dedim ki herkes günlük yazıyo ediyo falan filan ben niye yapmiyim.
Sonradan şeytana uydum açiyim dedim ki açmış bulunmaktayım.
Neyse, bugün benden bişey beklemeyin yani; gözümün acısından duramıyorum şuan en iyisi kafayı yastığa gömmek.
Öptüm şap şup.

Öhöm yine ben.
Bugün yaptıklarımın haddi hesabı yok.
Kaybedenler Kulübü'nü izledim, cidden çoook olgunca bi film baya hoşuma gitti cümleler.
Sonra her zamanki gibi ablacımla sohbet ettim, leblebi muhabbetti yine tabi.
Sonra kapattım pcyi vee annemin aşağıya düşen halısını aldım sonrada tüpü değiştirdim sonra çorbayı karıştırdım ama sohbete daldığımdan çorbanın dibi tuttu ve taştı onun için dışarda yemek yedik ki bence bu büyük bi bahaneydi. Nefret ettiğim kişilerle karşılaştım. Yani şöyle diyim iki düşman daha edindim hemdee üstlerine bilmeden(!) su dökerek
Pişman değilim çünkü çook eğlendim neyyse sonra eve geldim vee tv izledim.
Aşkımla yine oyun oynayamadık üzüntümden ölücem. Ve bugün ben yemeğe giderken küsücem artık ağliyimda öl dedi bana. Bende ağladım ve o da bana koştu. Çok romantik dimi? Eveet bencede. Aşkım 5 yaşındadır. Yaşına bakmayın 15 yaşında gibi maşallah taş gibi taş! Her gün görüşürüz, çok seviyeli.
Vuhuuu uçtum uçtum, ben dalgasına çok şey yaptım demiştim ya. Neyse kaçtım aa banu abla gelmiş.
Hadi genşler ödüm şap şup!

Yaptığım tek şey gezmek ve tozmak oldu.
Ama bugün en çok sevdiğim şey: Nolursa olsun sahip olduğum 5 arkadaşdan ayrılmak istememem. Millettin kıskançlığı yüzünden her ne kadar bazen kendimize düşsek de seviyorum onları. Merak etmeyin yoldaşlar, onların yaptıklarını burunlarından fitil fitil getirmeye seneye de devam edicez
Heaa bidee, bugün bi film gördüm adı Beastly valla hayran kaldım ya mutlaka izlemeliyim onu, gayet iyi bişeye benziyo. Neyse gaçtım ben, görüşürüz genşler.

Bommmboş oturduğum bi gün daha.
Yaptığım tek şey rp yazmak, film izlemek ve tv karşısında uyumak oldu.
V for Vendetta'yı izledim gerçekten muhteşem bişeydi ya hayran oldum adama! Hergün film izlemeyi seviyorum.
Ebeveyn sendromu yaşıyorum yoğunca. Her pc açtığımda laf yiyordum. Aha! Şİmdide bağırıyolar kapat şunu diye. Allahım bu günler de biticek mi acep? Neyse çıktım ben, yarın güzel bi gün istiyorum. Hepinize iyi geceler genşler.

Hava gayet güzel! Her aradığım, mesaj attığımdan gelen cevap dışardayım oluyo. Bense bu güzel havada eve tıkıldım sadece pc başında beyin hücerlerimi öldürüyorum. Diziye mi başlasam diye düşündüm şuan. Evet evet, diziye başliycam! Güzel bi dizi önerisi olan bana pm atsın lütfen yoksa geberip gidecem burda! Dün havuz dönüşü bi yılan ezdik ve benim oturtuğum tarafın camınna saldırdı, sıçıyodum resmen. Bugün de rüyama girdi, komik ama ben kaçıyodum o kovalıyodu. En sonunda beni ısırdı bende yataktan düştüm. Yani bu lanet güne böyle başladım. Çözmem gereken yığınla test var ve ben daha başlamadım, odamda masa da duruyolar ve acırcasına bakıyorum onlara; aramızda ki ilişki sadece bu kadar başka yok. Son olarak annemle kavga ettim diyalog aynen şöyle: +Havan kime olum, salak mısın?
- Hava atcak bi sen mi kaldın git başımdan ya!
+ Atsan da sökmez bana haha!
- Hööö böğürme!
5 dakika sonraki diyalog:
+ Musacımm bi gelir misin canım buraya?
- Bi dakika annecimm!
İşte böyle dengesiz ve tutarsız bi aileyiz biz. Ama alıştım ben, benide benzettiler kendilerine. Vee şimdi gitme gereği duyuorum, yazmam gereken balo rp'si var. Allah'a emanet olun genşler.

Bugün oldukça mutluyum. Game of thrones'a başladım hatta birazdan 9. bölümünü izliycem. O kadar süper ki ikinci kitabını alıp okumayı düşündüm ama bitmiş. Ayrıca 165 tane fotoğrafım oldu, hemde süpper şekilde. Bugün bir kez daha gözlerime aşık oldum. Sadece gözlerime!!! Bir kaç kareleri siteye koymayı düşünüyorum ama emin değilim. İnsanın özgüveni 0 sıfır olunca böyle oluyoki bi daha o güveni kazanamam. Neyse bunu niye söylediysem? Şimdi diziyi izlemeliyim, en yıkıcı yerinde bitmişti. Uçtum ben.

hayatımda yaşadığım bomboş bi gün daha. Yaptıklarım o kadar kısa ki. Kahvaltı, kitap, pc, uyku, pc, yemek, pc. Hadi görüşürüz!

Ah canııım ne de çok boşlamışım. Ki şu 3 günde yaşamadığım şey kalmadı. Hastanelerde mi sürünmedim, üstüme kova mı uçmadı, kedi mi tırmalamadı, psikolojiyi mi çökertmedim. Ahh ah çok bahtsızım çok! Bi de bu aralar siteye girmediğimi farkettim, yabancı gibi hissettim kendimi. O kadar çabuk uyum sağlayan ben 3 gün girmedim diye büyük yabancılık çektim niye oldu hiç bilmiyorum. Neyse, telafi edicez artık. Şuan da sözde test çözüyorum, ama hiç canım istemiyo yahu! Hava da kasvetli olunca insanın içine hüzün ossun, öküz ossun, herşey oturuyo yani. Neyse tamam hafiften kendimi kaybetmeye başladım, sınırı koymak lazım. Ve ben kaçar! (^^^)

Akşama kadar true blood izledim. Onun psikolojisiyle bi d türkçe olimpiyatlarına gittim. Vallaha çok ama çok güzeldi ya. En sevdiğim şarkıların hepsi vardı maşallah. Ama sonuna doğru çoğu kişi gitmişti ona çok sinir oldum. 3 haftadır ailelerinden ayrılar ve buz gibi havada şarkı söylediler aldıkları karşılık hiç kayda değer değildi. Ama ben sonuna kadar bekledim. Onun da bi sebebi vardı tabi. Moldovalı bi kız vardı, alllahım çok tatlı çok şeker bişeydi. Sahneye çıktığı andan itibaren büyülendim. Önlerde olduğumdan şansıma bi ara bana baktı ben eridim adeta. O heycanla annemin koluna yapıştım. Eve gelene kadar valla onu düşündüm, kendime şaşıyorum hala. Yaklaşık 2 saattir inernette onu arıyorum, her yeri didik ettim ama bir türlü bulamadım. Ve bir aşk böylece başlamadan bitmiş oldu. Şuan ciddi anlamda üzgünüm, bi burukluk var valla içimde. Bugünlük pes ettim ama hala yılmiycam. Gerekirse belediye başkanına kadar gidicem ve ben ciddiyim. O kızın ismini bir şekilde bulmam lazım nasıl? Aslında söylemişlerdi de ben dinlememiştim. Ah salak ben, bilsem hiç öyle salak gibi etrafa bakar mıydım, köpek gibi pişmanım bee. Kırmızı elbisesi, kırmızı tokası. Allahım ne şekerdi yaa, gözleride çok güzel bakıyodu valla. Off bak heycan yaptım yine. Neyse ya, gömmiycem ama onu. Yaşatıcam zihnimden silinene kadar ki bu eminim zaman alıcak. Ve ben böyle bi şizofrenim işte. Evet ya belki de zihnimde ürettim onu, ama olsun ya valla çok tatlıydı. Tamam artık sustum. Burdan ismini bilmediğim ama moldovalı olduğuna dair emin olduğum yarime sesleniyorum: İyi geceler sevdiğim!
Acaba kaldıkları oteli öğrensem de gitsem mi? Tamam iyice saçmaladım, fazla abartmamak gerek.

Ben bunu burda tozlandırmışım da haberim yok, tamamen unuttum be burayı. Heleki üstünden o kadar şey geçmişken.
Valla vefalı bi dost olmasa hiç hatırlamiycaktım burayı. Neyse şuan fena halde kıvranıyorum kimseye belli etmesem de. Acıdan gözüm yaşarıyo resmen kadar kötüyüm yani. Sebebi de kalçam. Onun sebebi de çatlaması. Onun sebebi de bana çarpan araba. Durumsa aynen şöyle oldu. Geçen gün kuzenlerle çıktık dışarıya. Para cüzdana sığmıyo, biz de az boşaltalım dedik. Neyse baya bi şeyler aldık, ettik, yedik, içtik falan sonra dedik ki hadi gidelim artık bizimkiler pikniğe gidicek. Tamam dedik gidiyoduk. Sonra karşıdan karşıya geçicektim ki yayalara yeşil ışık yanıyodu. Tam geçerken birden gözüm bir karardı. Ne ileri gittim ne geir. Kılımı kıpırdatamadım. Kör olmuş maymun gibi kaldım ortada. Etraftan sesler duyuyorum ama hiçbirini anlamıyorum. Sonra birden arabanın lastiğinin fren yaparken ki çıkardığı tiz sesi duydum hem de tam önümde. Sonra sol tarafımmda bi sakı hissettim ama ne olduğunu anlamadım. Kendime geldiğimde arabanın altındaydım ya, millet beni çekip çıkarmaya çalışıyo falan. Sonra beni taşıdılar bi kenara oturttular, yüzüme su çarpıyolar falan. Benim el ayak nasıl titriyo. Dilim tutuldu konuşamadım. Kuzene telefonu uzattım artık nasıl olduysa anladı annemi aradı. Geldiler beni koşaa koşa hastaneye götürdüler. Sağ kalça kemiğim çatlamış en fazla 2 hafta üstüne basmiycakmışım. Koltuk değneğiyle bütün olduk resmen. Benim içimi yakan adama hiçbişey olmadı, yoluna devam edip gitti. Neyse böyle oldu. Bugün de malesef o halde alışverişe çıkmak zorunda kaldım, malum düğün alışverişi. Sokakta giderken ayağıma bi ağrı girdi yine yürüyemedim. Oturdum banka, bizimkilerde yakında bi mağazaya girdi. Ben müzikdi mesajdı derken kafamı hiç kaldırmadım. SOnra sıkıldım annemlerin yanına gidiyim deyip kafamı bi kaldırdım. O da ne! Abi herkes dönüp dönüp bana bkıyo. Hatta bakan bi daha dönüyo. Şaştım kendime üstümde bişey mi var diye baktım yok. Sonra ayağa kalktım işte mağazaya ilerliyodum herkes bakıyo ki o an koltuk değneğinden baktıklarını anladım. Az sabrettim sabrettim sonra bir patladım. Sokağın ortasında ağzıma geleni saydım. Sonra herkes önüne döndü ama bi kaç teyze de gelip ayıpladı. Artık evden çıkmamaya yemnliyim. Değneği de attım balkondan aşağı, alan olursa yakıcam valla onu. Şİmdi de herkes gitti ben kaldım, neden? Çünkü lanet olası bacağımdan dolayı geri de kalıyorum. Öff yine sinirlendim ya. Neyse. En azından dedem var da beni yalnız bırakmıyo. Haaah geldi bizimkiler. Şİmdi kesin naptıklarını, nasıl eğlendiklerini anlatıcaklar. Kapatıyorum artık yoksa pc'mi kırıcam!