Saklı Gerçek

&

Veronica & Dorian
Güneşin batışına yakın
Veronica'nın Londradaki evi
Lorddan kaçırdığı vampirin kim olduğunu bilmeyen Veronica, onu evinde saklamaya devam etsede artık cevaplar almanın zamanıdır diye düşünmektedir.

Ayın kararsız ışıkları ıslak kaldırımlara vuruyor, geceyi kısmen de olsa aydınlatıyordu. Londra da her zamanki gibi puslu ve yağışlı olan hava, bu gece kendini daha da hissettirmişti. Şehrin dışından kuzeye doğru ilerleyen Veronica, karanlığın gölgelerine sarılmış puslu havanın içinde hayalet gibi ilerliyordu. Geniş çiftlik arazisinin çamurlu zemininde çizmeleriyle küçük izler bıraksa da, zihni tamamen başka yerdeydi. Tenini karıncalanmasına neden olan tehlike sinyalleri yüzünden, Michael’ın zihnine uzandı. Yaratıcı bağıyla ona seslenirken, sadık sevgilisinin kendini ona açmasına seviniyordu. Çünkü bir yavru isterse zihnini yaratıcısına kapatabilirdi. Elbette bunu öğrenmek için uzun yüzyıllar gerekliydi. “Michael Londra’daki çiftlik evindeyim. Ancak tehlike hissediyorum. Evi korumak için adamlarını buraya gönder sevgilim. Evde önemli birini tutuyorum.” Veronica çevreye korumalar yaysa da hiç biri kadim vampiri fark etmemişti. Bu da en önemli sorundu çünkü Veronica sessizce girebiliyorsa Lorda girerdi. Michael’ın cevabı geldiğinde, onun öfkesini de hissetmişti kadim vampir. “ Lady’im kendinizi tehlikeye atmayın. Bir saate oradayım ve ben gelene kadar kendine dikkat et lütfen” Gelmesini istemese de hayır’ı kabul etmeyeceğini bildiği için sadece “Tamam” demişti Veronica. İki bin yıllık bir vampiri yenecek çok az şey varken, endişesini yersiz bulsa da, bunun sevgisinden kaynaklandığını biliyor ve hoşuna gidiyordu. Eve yaklaştığında en sonunda korumalardan birini kendisini fark ettiğini gören Veronica, kendisine gelen korumanın çevresine ateş çemberi oluşturdu. Adamı yakmasa da hareket etmesini imkânsız hale getirmişti. Pirokinetik olmanın en büyük avantajını korumasına gösterirken, gözleri öfkeyle parlıyordu. “Buraya gelen ben değil lord olsaydı seninle birlikte evi ve tüm çiftliği yakması sadece bir saniye sürerdi. Hata yapıyorsunuz ve ben bunu affetmem.” Sözlerinin ardından ateşin sıcaklığı ile korumanın kollarının tutuştuğunu gören öfkeli vampir yaktığı ateşi, bir saniyede söndürürken, arkasına bile bakmadan eve girdi. Acı çekmeyi hak etsede şuan adama ihtiyacı vardı.

Lordun elinden kaçırdığı vampirin üst kattaki odalardan birinde olduğunu hissederek merdivenlere yöneldi sessizce. Bu adamın neden bu kadar önemli olduğunu bilmese de onunla ilgili içinde garip bir his vardı. Lord onu herkes den saklıyorsa önemli bir nedeni olmalıydı ve bu gece cevapları alacaktı. Odanın kapısını açtığı anda kendisine yönelen vampirin hamlesinden havada sıçrayarak kaçarken, bir anda onun arkasından yakalayarak duvara yapıştırdı. ‘Neyse ki bu gece pantolon giymişim’ diye düşünmekten kendini alamasa da, yüzü ifadesizliğini koruyordu. Vücuduyla duvar arasına hapsolan vampirin öfkeli homurtusuna aldanmadan, tehlikeli sesiyle tısladı kadim vampir. “Öncelikle nezaket kuralları gereği misafir olduğun evin sahibesine saldırmamalısın. Üstelik sana yardım ediyorken. Ayrıca senden dört kat daha yaşlı bir vampirle dövüşmenin sonucu sadece ölümdür. Şimdi medeni ol ve konuşmamızı daha hoş koşullarda yapalım” Vampir dişleri ikisinin de dışına çıkmış olsa da, Veronica’nın haklı olduğu aşikârdı. Kollarındaki adamı bırakarak birkaç adım geriye giderek kapıyı kapattı güzel vampir. Kurtardığı vampire döndüğünde gözlerindeki öfkeyi ona yansıtmaktan çekinmiyor, yüzünde en ufak bir duygu belirti olmadan ona bakıyordu. Onun yanından geçerek, pencerenin önünde bulunan iki koltuktan birine oturdu. Gözlerini bir an olsun vampirden ayırmadan “Bu işi adam gibi yapalım. Öncelikle sana kendimi tanıtayım. Ben Vampirlerin Lady’si Veronica. Senin adın nedir… Şuan benim korumam altımdasın o yüzden rahat ol ve otur lütfen.” Dedi. Adamın boş koltuğa oturmasını ve duyduklarını sindirmesini bekliyordu. Onun tekrar saldırmayacak kadar zeki olduğunu yaydığı titreşimlerden zaten anlamıştı.

» İşte Gerçek Gece Evi