Banu............

Yorgunluğun ruhuma işlediği yegane bir gün daha bitiyor, neden diye sorduğum bütün sorular karşıma çıkmaktan vazgeçtiğinde nefes alacağım sanırım.

İçimi kapmalayan derin hüzün elegeçirdi beni yine. Hep bir kaybediş, hep bir vazgeçiş, neden diye sorduğumda karşımdaki yanıt bıçak keskinliğinde oluyor. HAYAT!

Bu hamilelik ne zor şeymiş. Bazen bütün kontrol karnımın içindeki küçük bebekte oluyor. Hormanlarım tavan yaptı. Bir an duygulu bir anda hırçın bir an acılı oldum. ne olcak böyle

14.05

En sonunda bodruma yaz geldi evet inanamak zor ama bugun hava 26 dereceydi gerçi evden çıkamayan biri olarak bana ne havadan dimi -.- her neyse yarın kesinlikle sinema yapmalıyım karayip korsanları gelmiş kaçırılmaz.

Bugün gene yapmam gerekeni yapamayarak tarihe geçtim. 24 saat bana kesinliikle yetmiyor

Bugun özgürlüğümün birinci günü. Doktorun yasakları kalktı oley diyesim var ama demiyorum. Alışmışım yasaklara ne yapacam ben şimdi dedim. Halen aynı durumdayım alışmak zaman alacak. Özgürlüğe her adımda kavuşmanın mutluluğunu yaşayan ben...

Ah birde site sorunları var çekip gidesim var bırakmıyorlar kiii

Sözde bugun yüzmeye gidecektim ama nerde... Bilgisayarın başına resmen çakıldım. ah şunuda yapayım, şunuda yazayım. Evet aşkım haklı resmen bilgisayar benim çocuğum gibi. Laptop'u bana verirken al çocuğunu diyor sanırım gerçeklikn var. Tamam olabilir ama bilgisayar bağımlısı değilim. En fazla site bağımlısı eh belki yanii.

Ah neyse bir kalkayım şurdan...

İnadına yaşarken direniyorum en şiddetli fırtınalara, her darbede içimden kopan parçalara aldırmadan, nefes almadan direniyorum. Ruhumda açılan her bir yaradan akan kana baktıkça gülümsüyorum. Tüm acılara inat ayakta kalıyorum devrilmeyen bir çınar gibi. Oysa içten içe öldüğünü fark edilmiyor doğa............