Melissa Schwartz

<LI>Karakter ismi: Melissa Schwartz
<LI>Karakter özellikleriniz: Belirlenecek.
<LI>Karakterin geçmişi : Belirlenecek.
<LI>Karakter yaşı: 1990 doğumludur, 21 yaşındadır.

<LI>İstenilen Statü- Meslek: Uluslararası İşbirliği Başkanı + Kan Sorumlusu
<LI>ÖRNEK RP: Yeri kaplayan yemyeşil otların üzerinde ilerliyordu. Gökyüzü her gece olduğu kadar sisli ve solgundu. Gökyüzü adeta ağlayan güzel bir kadın gibiydi. Makyajı akıyordu. Gerçi gündüz yemyeşil olan yer şimdi kaygan, buz mavisi renkte ve gerçekten ürkütücüydü. Uzaktan gelen baykuş sesleriyle ürktü Chanelle. Bir Hogwarts öğrencisinin bundan korkması utanç vericiydi belki ama Chanelle korkmuştu işte. Nefes nefese arkasını döndü. Saçları ıslak dudaklarına ve gözlerine yapışmıştı. Önünü görebilmek için hızla ipeksi saçlarını geri itti. Bu gerçekten korkutucuydu. Geçen hafta yaşananları uzun uzun düşündü. Olanlar ne kadar da kötüydü. Kalbi yoktu sanki artık. Biri onu gelip yerinden söküp almıştı. İçindeki boşluğu her an hissedebiliyordu. Ve bu boşluğun kolay kolay kapanmayacağını da… Dışarıdan her ne kadar soğukkanlı da gözükse böyle şeylere çok üzülürdü Chanelle. Gerçek aşka inanacak kadar duygusaldı. Henüz on yedi yaşında olmasına rağmen tam bir aşk kadınıydı. Gerçi daha kadın da sayılmazdı yaşına bakılırsa. Fakat fiziği bir kadınınki kadar düzgün ve hatlıydı. Masmavi iri gözleri, uzun boyu, dalgalı kahve saçları ve kıvrımlı hatlarıyla tam bir kadındı. Hava gitgide soğuyordu. Ve gerçekten üşümüştü Chanelle. Elindeki asasını sımsıkı tutmaktan eli morarmıştı. Eski günler aklına gelince her zaman olduğu gibi küçük kristaller şeklinde yaşlar dökülmeye başladı buz mavisi gözlerinden. Fakat çevik bir hareketle onları sildi ve ne kadar tehlikeli olursa olsun yasaklı ormana doğru hızla ilerlemeye devam etti. İlerledikçe içini kötü bir his kaplamaya başlamıştı. Sanki bir şey onu takip ediyordu. Arkasındaki çısırtı gitgide artıyor ve kulak tırmalayıcı bir hal almaya başlıyordu. İşte şimdi gerçekten korkmuştu. Hızla arkasına baktı fakat kimseyi görememişti. Gözündeki yaşları hızla sildi ve hızlandı. Fakat arkasındaki şey de hızlanmıştı. Ve Chanelle’dan çok daha hızlıydı. Chanelle koşmaya başlamadan aralarındaki mesafeyi kapamıştı bile. Nefesini hisseder hissetmez asasını kaldırdı ve ‘’Sersemlet!’’ diye bağırdı. Gözleri kocaman kocaman açılmıştı ve karanlıkta bile görülebilecek mavilikteydi. Arkasındaki her kimse onu feci korkutmuştu. Ve gördüğü kadarıyla bu bir öğrenciydi.

</LI>

Rütbeniz Veriliyor...