Anna Janice *

Not: Turkce karakter kullanamiyorum klavyem eski oldugu icin. Umarim sorun olmaz. Yakinda normal yazmaya baslayacagim.

Iskelenin ustundeydik. Hava sicak olmasina ragmen islak oldugumuz icin tuylerimiz diken diken olmustu. Yavasca iskelenin ustunde surunerek uca geldim ve ayagimi suya soktum. Sicakti. Ayrica o kadar berrakti ki, dibini cok net bir sekilde gorebiliyordum. Kumlarin arasina saklanmis bir balik vardi. Ilk basta beni fark etmiscesine kipirtisicza durdu ve izledi, sonra bir iki kere hareket ederek yosunlara vardi ve onlarin arasina daha da iyi gizlendi. Dil baligi dediklerinden olmaliydi. Kum rengindeydi. Kamuflajina hayran kalmistim. Suyun berrakliginda bile onu kumdan ayirt edemiyordum. O kadar inceydi ki, sanki birileri buyuk bir otoyolda buyuk bir kamyonla ustunden birkac kere gecmisti. Guldum. Tam suya yavasca bir inis yapmaya hazirlaniyordum ki tum bedenimi bir sicaklik kapladigini hissettim. Nefes alamiyordum. O kadar ani olmustu ki, berrak dedigim suyu simdi hic net goremiyordum. Sokta olmaliydim. Normalde simdiye suyun dibinde oldugumu anlardim cunku. Ne oldugunu anlayamadan suyun dibinde cirpindim ve sonra bir elin beni belimden kavrayip yukari cektigini hissettim. Ah, adrenalin hastasi sevgilim Daniel. Daniel, bogulabilirdim! diyerek ona vurdum ama bir yandan da gulumsuyordum.Sinirim onun yuzunu gormemle beraber yok olmustu. Kollari hala belimdeydi. Siritti. Ben varken asla bebegim. dedi kendini begenmis bir sekilde.
Onu kendime daha fazla cektim. Ellerini karnimda birlestirerek kendiminkileri onun ustune koydum. Suda ile ask yasayabilen nadir ciftlerden olmaliydik. Nefesini islak omzumda hissediyordum. Bu daha cok urpermeme neden olmustu. Titredim. Fark etmis gibi omzumu oksadi ve egilerek optu. Daha sıkı sarildim. Ardindan sacmaladigimizi dusunerek onu kendimden ittim ve boyum ondan kisa oldugu icin dibe buyuk bir gocus yaptim. Kum muhtesemdi. Altin rengiyle herseyi anlatiyordu sanki. Arasinda bizi nelerin bekledigini... Gosterisi gunesin parlamasiyla daha da artiyordu. Gercekten harika ve puruzsuzdu. Ayaklarimla hafifce kumu dagittim ve daha diplerine soktum. Hint mali bir kumasa bile rakip cikabilecegini dusunuyordum. Yumusacikti. Ayagim gittikce isinirken bu sicakligi bir aci izledi.
Ah! diye kucuk bir ciglik attim.
Daniel telaslanmisti. Bebegim; neyin var?Guclu kollariyla tek bir harekette beni kavradi ve iskelenin uzerine oturttu. Neyse ki bu eski iskele alcakti. Ayagima baktim. Kaniyordu. Nedenini daha dusunemeden kumlarin arasindan cikan kucuk yengeci gordum. Agzımdan bir kahkaha yukseldi. Onemli bir sey degil. Kucuk bir yolcunun isi.
Danielin gittikce sakinlesmesini izleyerek ona gulumsedim ve yarama biraz parmak bastim ancak yanlislikla tirnagimla yarami bir kesige donusturmustum. Hafifce inledim. Ah, kahretsin. Beceriklilik diye buna denir.
Daniel gulumsedi. Telasi yok olmustu. Buraya gel. Tuz yarana iyi gelecektir.
Zarif hareketlerle suya inmeye hazirlanirken refleks olarak Danieli geri ittim. Ah, hayir bay adrenalin. Bu sefer yapamayacaksin.Kahkaha atarak geri cekildi ve inmemi bekledi. Oyle olsun bayan korkak.
Ayagimi bir yere surtmemeye calisarak suya indim ve yavas hareketlerle Daniela dogru yurudum, yoksa yurumeye calistim mi demeliydim? Kanim ne yazik ki suyun bir kismini kirmizi yapmisti bile. Gida boyasina benziyordu. Denizin berrakligi simdi bir kirmiziyla renklenmisti. Aslinda hos gorundugunu bile soylenebilirdi tabii o seyin kan oldugunu bilmeseydiniz. Ah tanrim, simdi de mazosistin teki mi olmustum? Harika, diye gecirdim icimden.
Sonra kuvvetli bir dalga uzerimize geldi ve suyun icinde taklalar atarak dibe battik. Oksurerek yuzeye ciktim ve tuzdan aciyla yanan bogazimi ve gozlerimi yoksaymaya calistim. Neler oluyor?
Daniel ise sorumu gozlerini kocaman acarak ve dili tutulmus bir sekilde sorumu karsimizi isaret ederek cevapladi. Kopek baligi.
Ah hayir,hayir,hayir olamaz. Daniel cabuk kiyiya yuz!
Kopekbaligi kanimizin kokusuyla hem cildirmis bir halde, hem de hizli hareketlerle yanimiza geliyordu. Suyun icinde cirpinmaya basladim. Daniel karaya yuz!
Bunlari soylerken daha kendim ne yapacagimi bile planlamamistim. Sanirim suyun icinde acisiz ve ani bir sekilde olecektim,ustelik bu yarali ayakla hic sansim yoktu. Danielsa dusuncelerimi okuyormus gibi tepkisizce bana bakiyordu. Ciglik attim. Hala ne duruyorsun?! Cabuk git buradan!
Oysa sadece hizli bir sekilde beni iskeleye oturttu ve kopek baligiyla aralarinda 4 metre kala yuzmeye basladi. Yakindan gorunce, kopek baligi gercekten cok iriydi. Danielin iki kati kadardi. Ve onun bir sporcu oldugunu bile saymiyordum. Gerci o sirada hicbirsey dusunemiyordum. Beynim felc olmustu.
Elimden geldigince yuksek cigliklar atarak aglamaya basladim. Ancak sahilde bizden baska kimsenin olmamasi da cabasiydi. Ayaga kalkip yardim getirmeye calistim ama eski tahtaların arasindaki bir kiymik yarami daha da fazla kesti ve fazlasiyla kan suya akti.
Aciyla inlerken bir yandan Daniel icin agliyor ve cigliklar atiyordum. Ah tabii, kan kopek baligini daha da fazla cildirtmisti. Sonra tek bagiran sesin benden gelmedigini fark ettim ve sesin geldigi tarafa baktim. Daniel....
Su, kipkirmiziydi. Basim dondu. Gozlerim karariyordu. Benim yuzumden oluyordu. Sesim kisilana kadar bagirdim, agladim ancak kimse yoktu. Sevgilim oluyordu. Benim yuzumden.
Kesik ayagimla kosmaya calisarak sahile yurudum ve elimden geldigince hizli bir sekilde yerde duran buyuk yosunlu kayayi aldim ve kopek baliginin ustune firlattim. O an, gogsumu desmelerini ve o sahneyi izlemeye tercih ederdim. Yere dustum. Altin rengindeki saf kumun rengi, gozyaslarimla beraber solmus, ipislak olmustu. Kararmisti. En sonunda kopek baliginin yaralanmasiyla suya girerek Danieli sahile cektim ve kumlara yatirdim. Olebilirdim o an. Kendimi oldurmeyi yeylerdim onu oyle gormektense. Gogsunde kocaman ve kanli bir yarik vardi. Elimden gelen herseyi yapmistim. Kafamdaki bezi cikarip gogsune sarmayi denedim, yara fazla buyuktu. Ben de onunla beraber oluyordum. Beni ayakta tutan tek sey bedenimdi. Ruhumsa onunla oluyordu. Ya da kisaca soyleydi; O, benim ruhumdu.
Kanina bastirmaya calistim. Ise yaramiyordu. Oysa sadece gozleri yari acik bana bakiyordu. Aqzini acmasiyla agzindan bir fisilti cikti; Benim icin endiselenme.
Kisilmis sesimle elimden geldigince cigliklar atiyordum.
Sensiz nasil yapabilirim? Beni terk etme Daniel, lutfen!
Ancak fazlasiyla gecti. Sevgilim, beni yasatan ve su ana kadar ayakta durmamin tek sebebi olmustu. Beni sulayan, yesermemi saglayan kaynak tukenmisti. Hayatim boyunca yasamak icin, direndigim tum zamanlar tutundugum direk, bana yasamanin nedenini hatirlatan o olmustu. Daniel olmustu.
Ona bakamiyordum bile. Kiyamiyordum. Vucudundan akan kandan biraz siyirdim ve kalbime bastim. Bilincli dusunemiyordum. Yerdeki kucuk cakil taslarindan birini aldim ve ayagimdaki yarayi buyultmesine, sevgilimle ikimizin kanlarinin karismasina izin verdim. Her zaman beraber olmamiz icin yapmistim bunu. Kanimda ondan birparca tasiyabilmek icin. Damarlarimdan akan her kanda beni hayatta tutan ve tutacak olan seyin onun sevgisi oldugu icin.
Sonra gozyaslarimla beraber son cigligimi attim ve yere yigildim. Bedenen olmesem bile, hastanede olsam bile, ruhen tukenmistim. Artik Taylor yoktu.

*Baska bir sitede kullandigim bir oyku. Umarim sorun olmaz.

Harika kurgu çok beğendim farklı kurguları seviyorum...
86 tebrikler