~Aichou no Sekai~

~Aya Estella O'fieme~
~17 Mart 1988~
~Melez~
~Japonca, İngilizce, İtalyanca, Latince~
~Nyx'in yolunda~
~Edebiyat Profesörü~

~Aichou no Sekai~ 20ft98z

Amaterasu'nun güzelliğini almıştır adeta Aya. Onun gibi ve pürüssüz bir teni, parlak ve canlı saçları, ışıl ışıl gözleri vardır; Amaterasu'dan doğmaymış gibi. Fakat geceye yâd edilmiş bedeni ve ruhu onun Tsukiyomi'nin bir parçası olduğunu anlamaya yetmektedir. Onun gibi duru ve sadedir; Güneş Tanrısının aydınlattığı tenine dokunan Ay Tanrısıyla buğday rengine dönmüştür rengi.

Susanoo ile kesişen gözlerinde görülen fırtınaların yansımalarının altında, denizlerin durgunluğuna yaraşır bir dinginlik vardır aslında. Bir Itsukishima kadar kusursuz bedeni ile kuşkusuz onun kadar görkemli ve asil görünmektedir.

Diğer yandan Izanami'den aldığı dolgun dudakları ve upuzun kirpikleri ile minyon bedeni tıpkı efsanevi bir uzakdoğu Tanrıçasınınki gibidir... Her zaman parlayan göz bebekleri bir anda ağlamaya hazırmış gibi beklese de, gülen yüzündeki güller hiçbir zaman solmaz.

Beden dilinden de anlayan biri ve sarraf olduğundan da, istediği şeyleri sadece bedenini kullanarak yaptırmasını bilir. Fakat monogamdır, ve fazlaca utangaç kişiliği buna pek de müsade etmez.

Kim, nasıl onunki gibi bir hayatı isteyebilirdi ki? Nietzsche'nin ümitsizliği bile bunun yanında az kalırdı, Sokrates'in rasyonelist düşünceleri onunkinin yanında halt etmiş olurdu, yaşadıkları Platon'un her iki evrenine de sığamayacak kadar çoktu; Aristoteles'in mantığını çürütecek, Farabi'yi imandan çıkaracak, Descartes'in şüphelerini Paranoid şizofreniye çevirecek kadar çoktu hem de. Leibniz'e inanmıyordu hâlbuki, duygular bir insanın kendi gerçeklerini yansıtmasıydı onun için. Oysa Hegel, en doğrusunu söylemişti ona göre; and içmişti bundan sonra aklın yolundan gideceğine, fakat yine de sözlerine kim inanacaktı ki onun, kalbi bile isyan çıkaracaktı ona karşı. Ve en umutsuzluğa kapıldığı ve Nietzsche'yi bile yeniden ağlatacağı olay sonunda kader ipliklerinin bir sigara misali yanan kısmının ucuna gelip de yaşanmaya başlandığında, tüm hayatı kökünden değişmişti.

Alnındaki o boş hilal değiştirmişti onu, onun hayatını ve kaderini. Bundan sonra ne başka bir benzeri acı vardı, tıpkı eski hayatındaki gibi; ne keder, ne de yoksunluk hissi o kalbindeki... Hayatından bir başarı beklemiyordu, belki de Tanrıça'nın yolunda evrimini tamamlayabileceğini bile. Ki bu da bir mucizeydi onun için, ve onu Nyx'in kendi evinde kalmasıyla ödüllendirmesi, onu derinden etkilemişti. Gece evi onun uzun zamandır tek yuvasıydı, belki de kendini ait hissettiği tek yer. Buna layık olabilmek için çok çalıştı, hala da çalışıyor, fakat hala yeterli olduğunu düşünmüyor. Hiçbir filozof, hiçbir düşünür veya hiçbir bilim insanı onun ruh dünyasına dalmak istemese de, o hayatının her nano saniyesini dahi o havuzun içinde boğularak geçiriyor olmasına rağmen, sadece dışarıya taşan ışıklarıyla hayata tutunmayı başarmıştı, önündeki o koca kara deliği hiçbir zaman göremeden...

Bellatrix Margeaux Darcia
İlk mezun olup da profesör olarakatandığımda, her şeyi
birbirine karıştırabilecek potansiyelde biri iken, bana en fazla
yardımı dokunan profesörlerden biriydi Bell. Onun bendeki hakkını
asla ama asla ödeyemem. Minnettarlığım, ona duyduğum sevgi ile eşdeğer.
'İyi ki seni tanımışım, Bell!'

Lütfen eklenmek için;
Uyumlu olan istediğiniz kadar ikon,
Bir de cici bir kurgu bırakın de arimasu... ^-^

x

Gece evi'ne yeni gelen bir profesör olan aya'ya bella'nıın yardıımıı olmuşştur. Bu zor günlerde her zaman aya'ya yardıım etmeye çalıışşmıışştıır BElla. O günden birbirleriyle aralarıı gerçekten çok iyidir

istersen başşka bir kurgu da olabilir Smile

Ekledim ki desu~^^

teşekkürler Very Happy

Önemli değil^^ Beğenmediğin bir yer varsa pmleşebiliriz, düzeltirim hemen =)

tamam Aichou